Vorige week stond Rob van der Wielen in de belangstelling van Groot Heerenveen.
Een prachtig artikel beschrijft de loopbaan van Rob en de aanloop naar Intact.
ROB VAN DER WIELEN GEEFT MENSEN TERUG AAN ZICHZELF
Warm licht valt binnen in praktijk Intact aan de Dubbele Regel, waar alles wat je ziet een verhaal heeft. Een warmte die past bij deze energieke man, die pendelt tussen Brabant en Friesland. Zijn leven draait om verbinding: “Als je niet in verbinding bent met jezelf, kun je dat ook niet zijn met elkaar, of met je werk. Hoe kun je dan overbrengen wat je bedoelt? Of de vraag wie ben ‘ik’ beantwoorden?” In wat voorheen het brugwachtershuisje was aan het einde van de Herenwal, ontrolt hij beeldend en met humor zijn leven en leren we wat liefde met een mens kan doen.
Hij komt uit het Land van Maas en Waal. Na zijn studie aan de HBS in Nijmegen, volgde een fysiotherapie-opleiding: “Mijn drang naar vrijheid strookte niet helemaal met studeren. Ik zat meer in mijn lelijke eendje naar Amsterdam. Het vak psychologie bestudeerde ik voornamelijk al biljartende in het café. Het duurde even voor ik daaruit wakker schrok en alsnog fysiotherapeut werd. Ik startte mijn praktijk in Asten, die inmiddels flink is uitgebreid.” Onderweg in dat het hele proces merkte Rob dat hij er niet genoeg aan had om het lichaam slechts als bewegingsapparaat te zien: “Achter elke blokkade zit een verhaal en daar moest ik meer mee. Daardoor ben ik opzoek gegaan en ik leerde er van alles bij: manuele therapie, sportfysiotherapie, noem maar op.”
In haptonomie ging hij zich verdiepen na de adoptie van zijn vierde kind, vanuit Brazilië: “Met mijn ex-vrouw heb ik drie zonen. Toen deze jongen kwam was hij affectief zo verwaarloosd, dat contact onmogelijk was. Een haptonoom bevestigde wat we al dachten, dat aanraking goed zou werken. We zagen de jongen gaandeweg de behandelingen opengaan.” Zeven jaar later rondde hij op zijn tweeënveertigste zijn haptonomiestudie af en bedacht bij zichzelf ‘ik ben er nog steeds niet’. Op naar de universiteit in Tilburg voor een avondstudie psychologie.
Hoe hij dat allemaal bij elkaar deed? “Ik was een druk baasje en het werd allemaal steeds leuker. Want naast dat ik in mijn werkveld een scala aan geweldige mensen om me heen kon verzamelen, had ik door mijn werk in de praktijk ook de kans om een geweldige scriptie te schrijven. In twee jaar mocht ik 192 mensen onderzoeken en had een schat aan data.” Met een collega studeerde hij af op een combinatie van psycholoog en GZ-hatotherapeut.
Nadat zijn vrouw in 1998 bij hem wegging en na een korte nieuwe relatie, vond hij het welletjes: “Laat mij maar lekker, met mijn kinderen en mijn leuke werk. Maar als je loslaat, komt het juist op je af. Daarvoor moet je klaar zijn.” Via zijn studerende oudste zoon, diens beste vriend en daar de vrouw van, die vond dat haar moeder wel iets voor hem was, kwam hij in contact met Wietske. Uit Heerenveen: “Ik belde haar zeven jaar geleden op en sindsdien zijn we geen dag uit elkaar. Het klopt gewoon.”
Hun relatie heeft als gevolg dat hij op maandagavond naar het zuiden reist, om drie dagen praktijk te houden in Asten. Op donderdagavond komt hij terug naar Heerenveen, waar hij op vrijdag en maandag werkt. En dat gaat prima, want: “Er is zoveel passie in de mens en mijn werk is geweldig. In het zuiden heb ik een heel team van professionals om me heen, hier kwam ik Arjen Jansen tegen, met wie ik nu samenwerk binnen Intact.” Ze werken graag multidisciplinair, met ieder hun eigen specialismen. Zo beweegt Rob zich veel in het gebied van relatieproblemen, seksueel misbruik, burn out en jonge mensen die in de war zijn. “Maar als iemand met een burn out bij mij weer emotioneel op de kaart komt, is hij er nog niet. Dan moet hij weer terug aan het werk. Het mooie is dat Arjen daarmee dan als organisatiepsycholoog verder kan.”
En zo bouwen ze verder aan hun bedrijf en staat voor Rob alles in verbinding met elkaar. Wel merkt hij dat in het zuiden van het land zijn vak algemener wordt geaccepteerd dan in het noorden. Daarin ligt voor hem wel een uitdaging. Zo ook in de mix Asten-Heerenveen. “Dit monumentale brugwachtershuisje uit 1880 was de kans om ook hier te starten met een praktijk. Wietske en ik kwamen er langs toen het te koop stond en de deal was snel gemaakt. Twee jongens uit Asten kwamen over om het op te knappen. Ik kom wel aan op een point of no return. Mijn kinderen zijn uitgevlogen, oude vrienden verdwijnen en ik ben 68, dus de tijd om een besluit te nemen over wat ik waar ga doen, komt dichterbij.”
Maar zover lijkt het nog helemaal niet. Vol enthousiasme vertelt hij over zijn werk, plezier in tuinieren, zijn inzet voor de Rotary, de met Wietske gedeelde reislust en hoe gek hij is op zijn kleinkinderen: “Wordt een kleinkind 10, dan gaat hij met opa mee iets leuks doen. Zo ga ik met mijn kleinzoon naar Madrid, voetballen kijken.” Hij vindt het hartstikke tof.
Het kind zijn in zichzelf komt Rob tegen bij kinderen die hij behandelt: “Nu ik ouder ben, kom ik veel kinderen tegen in mijn praktijk. Ze zijn zo wijs en daarmee geven ze me cadeautjes. Kinderen begrijpen heel goed wat haptotherapie voor ze doet. Aanraken is geraakt worden. Je dingen her-inneren, betekent dat je ze weer opnieuw naar binnen brengt.” Hij gaat er vanuit dat als je nu last hebt van je verleden, je ook nu bang bent voor de toekomst. En daar is iets aan te doen.
Zijn eigen toekomst kan nog alle kanten op. Een aantal jaar geleden overwon hij darmkanker, hij sport veel en voelt zich gezond. Rob heeft geen enkele reden om achter de sansevieria’s te zitten: “Ik heb nog zoveel te leren. Bandoneon spelen bijvoorbeeld. En ik ben ook nog lang niet uitgestudeerd.”
Kijk voor het hele artikel hier
Wat een compliment dat jullie het artikel op de website hebben geplaatst. Geweldige man met een schitterend verhaal en bijzonder interessante praktijk.